Byrgið: Vistmenn á götuna aftur

Jæja, nú hljóta Kompásmenn að vera glaðir, þegar fjöldi fólks úr Byrginu er kominn aftur á götuna og þá vísast beint í neyslu aftur. Nú hafa þeir mörg ný andlit til að elta á röndum með myndavélar og selja auglýsingar út á. Svo segir í frétt á RUV:

Meira en helmingur vistmanna í Byrginu hefur farið þaðan á síðustu vikum flestir aftur á götuna og í neyslu. Forstöðumaður Byrgisins segir starfsemina og vistmenn viðkvæma og ekki þola áreitið sem beinst hefur að stofnuninni. Félagsmálaráðuneytið hefur tímabundið stöðvað greiðslur til Byrgisins.

Jón Arnarr Einarsson, nýr forstöðumaður Byrgisins, sagði í samtali við Fréttastofu Útvarps að rekstur meðferðarstofnunarinnar hafi raskast töluvert eftir Kompásþáttinn þar sem fjallað var um málefni þess. Til að mynda hafi allt að 20 vistmenn farið frá Byrginu á síðustu vikum og flestir aftur á götuna og í neyslu. Hann bendir á að starfsemin sé viðkvæm og að margir vistmenn þoli ekki mikið áreiti. Nú eru eftir í Byrginu um 16 manns með starfsfólki.

Það er kannski ekki sanngjarnt að ota fingri að Kompás fyrir það, að fólk þetta fór aftur á götuna. En fréttastofa Stöðvar 2 getur þó alls ekki firrað sig ábyrgð. Ég veit ekki hvað Jóhannes og hinir ætla að gera fyrir þetta fólk? Kannski skaffa þeim eitthvað? Peninga fyrir gistiheimili?

Það er eitt að upplýsa einhver mál, með því að opna Pandóruboxið og leika númer. En hvað ætla menn að gera, þegar "innihaldið" sleppur út? Og til að bæta gráu ofan á svart, virðist ríkisvaldið ekki í stakk búið að hjálpa neitt til, sbr. eftirfarandi úr sömu frétt á RUV:

Óljóst er hver ber ábyrgð á velferð þeirra vistmanna sem dvalið hafa í Byrginu eða hvort nokkur gerir það eins og er. Fjárstuðningur félagsmálaráðuneytisins til Byrgisins hingað til virðist ekki fela í sér ábyrgð á því að fólkið hafi í einhver hús að venda.

Magnús Stefánsson félagsmálaráðherra vildi ekki tjá sig um ábyrgð stjórnvalda í dag, vísað var á ríkisendurskoðanda og borgaryfirvöld og í heilbrigðisráðuneytinu fengust þau svör að þar ætti málið ekki heima.

Hvar á málið þá heima? Kannski í Byrginu? Jú, en Kompásþátturinn hefur nánast gert fíklum ómögulegt að dveljast þar og leita sér hjálpar. En með þessu er ekki verið að draga neitt úr ábyrgð Guðmundar Jónssonar, en aðeins benda á, að nú fyrst eru afleiðingar Kompáss að koma í ljós. Af ávöxtunum skuluð þér þekkja þá. Ávextir Kompáss eru því miður skelfilegir.

Skúbb: Úr herbúðum Samfylkingarinnar

Já, ríkisstjórnin samþykkti í morgun, að kaupa mengunarkvóta á þingmenn Samfylkingarinnar, sér í lagi til notkunar hér á Íslandi. Samkvæmt öruggum heimildum mun Vinstrihreyfingin - grænt framboð jafnframt hafa lagt til, að þingflokkur Samfylkingarinnar fari umsvifalaust í umhverfismat.

Norðmenn kaupa mengunarkvóta vegna ferðalaga opinberra starfsmanna

Hermannsmálið

Samkvæmt mínum upplýsingum lá þetta svo gott sem fyrir 30. desember og var m.a. rætt í Jerusalem Post. Þetta verður í þremur bylgjum, um það bil jafn stórum.

1. 450: skv. frétt mbl.is

2. 450-500: af lista þeim, sem Hamas lætur í té og hefur nöfn þeirra, sem Hamas vill fá, og e.t.v. Fatah. (eftir 2-3 mánuði)

3. 450-500: sem Ísraelsstjórn velur sjálf. (2-3 mánuðum síðar).

Skref tvö gæti orðið erfitt, því skv. mínum upplýsingum hefur Fatah krafist, að m.a. Marwan Barghouti verði sleppt og ýmsum fleirum, sem Ísraelsstjórn tekur ekki í mál, eða hefur ekki gert, að sleppa, m.a. þeim sem stóð að morðinu á ísraelskum ráðherra fyrir nokkrum árum.

En mikið hrikalega hafa Palestínumenn lítið "verðmat" á eigin fólki, úr því það þarf 1.500 tæplega Palestínumenn til að vega upp á móti einum Ísraela.

Þannig getum við líka reiknað: ef 10 Ísraelar falla í hryðjuverkaárás, er það þá eins og 15.000 Palestínumenn??

Samkomulag um fjölda palestínskra fanga sem slepp verður í Ísrael

Hvar þau starfa í raun...!

Ég var beðinn að birta eftirfarandi og geri það hérmeð.

1. Páll Vilhjálmsson: hjá Baugi við að ráðast á Baug á blogginu og víðar við að skapa samúð með fyrirtækjasamsteypunni.

2. Egill Helgason: hjá Hárskerafélagi Íslands. Gangandi dæmi um það, af hverju menn ættu að fara til rakarans og það strax!

3. Ólafur Ragnar Grímsson: hjá Ali, það segir sig sjálft. Er jafnvel mynd af honum í merkinu.

4. Össur Skarphéðinsson: hjá Amish-söfnuðinum í USA, sendur til auglýsa Amish-skeggið.

5. Ingibjörg Sólrún Gísladóttir: hjá Evrópusambandinu. Segir sig sjálft.

6. Dagur B. Eggertsson: hjá Háskólanum í Reykjavík. Annað er bara aukavinna.

7. Geir H. Haarde: hjá norsku leyniþjónustunni. "Þetta er allt eitt stórt samsæri"

8. Ómar Ragnsson: hjá Andra Snæ Magnasyni.

9. Andri Snær Magnason: hjá Ómari Ragnarssyni.

10. Ómar Ragnarsson og Andri Snær Magnason: hjá Alcan, við að kynna Bó-diskinn.

 

 

 

Islamic Jihad: sögulegar rætur og bakgrunnur

 

Hinn 26. nóvember gekk í gildi vopnahlé milli Ísraela og Palestínumanna. Á þeim tíma hafa einstakir hópar, bæði Palestínumanna og annarra múslima, hvað eftir annað reynt að ögra Ísraelum til að ráðast á Gasa. Abu Ahmed, talsmaður Islamic Jihad, lýsti því jafnvel yfir, að markmið árása samtakanna á Ísrael væri, að „setja hið viðkvæma vopnahlé í hættu með því að egna ísraelska herinn til að svara í sömu mynt”[1] Á þessum rúma mánuði hafa c.a. 70-80 Kassam eldflaugar tekist á loft frá Gasa, en jafnan valdið litlum skaða. En samtals hafa Palestínumenn skotið yfir 1.300 eldflaugum frá Gasa síðan Ísraelar drógu sig þaðan með allt sitt hafurtask fyrir ekki svo löngu síðan.Lengst af voru það sveitir á vegum Hamas, aðallega Izzedeen Al-Qassam sveitirnar (nefndar eftir blóðþyrstum skæruliðaforingja frá því snemma á 20. öldinni ef ég man rétt) og Al-Aqsa píslarvottasveitir Fatah sem stóðu að árásunum, en þegar á leið 2006 hafa félagar úr Islamic Jihad (Heilögu stríði íslams; IJ) stöðugt verið að færa sig upp á skaftið og eru nú þriðja hjólið undir vagninum, eða fjórða, ef Hizb’Allah samtökin eru talin með. Hin tvö eru PLO (Fatah og ýmis minni samtök) og Hamas. IJ þiggur yfir 2 milljónir dollara í föstum framlögum frá Íran og nýtur þar að auki stuðnings frá Sýrlandi, Hizb’Allah og einstaka minniháttar velgjörðarmönnum eða ríkjum.[2] Hluti framlags vinsamlegra ríkja og samtaka greiðist í “akkorði”, þ.e. eru árangurstengdar.[3] Til að mynda fékk IJ, eða hernaðararmur samtakanna, Al-Quds, háar fjárhæðir eftir sjálfsmorðsárásina í Tel Aviv í apríl 2006. Stuðningur við IJ felst ekki aðeins í fé og þjálfun, heldur hefur IJ tekist að smygla vopnum í stórum stíl til Gasa og Vesturbakkans, m.a. Katyusha-eldflaugum (sem draga 14 km.) frá Hizb’Allah, en fyrsta árás IJ með Katyusha – nefndar Quds 4 í þeirra meðförum – átti sér stað í mars 2006. Þrjár Quds 4 flaugar flugu á loft síðar á árinu og ollu nokkrum skaða.[4]

En hvaða samtök eru þessi Islamic Jihad? Rætur þeirra koma úr Múslimska bræðalaginu, en angar IJ teygja sig víða. Félagsmenn IJ hafa á síðustu árum hlotið þjálfun í Líbýu, Sýrlandi, Líbanon, Íran og Afghanistan, og hugsanlega víðar. Þeir eru dregnir frá sömu rótum og Hamas, en starfa sjálfstætt, þó í raun sé vart að finna hugmyndafræðilegan ágreining þessara tveggja samtaka. Höfuðstöðvar IJ eru í Sýrlandi, en helstu starfstöðvar aðrar eru í Líbanon, Gasa og á Vesturbakkanum. Einnig munu einhverjir hópar innan IJ, eða tengdir samtökunum, starfa í Jórdaníu og Írak, en IJ tilheyra súnní-armi íslams.

 Ræturnar: Múslimska bræðralagið Múslimska bræðralagið var stofnað 1928 í Egyptalandi, þar sem hefur verið sterkasta vígi félagsins allar götur síðan. Það samanstendur af margs konar deildum og undirsamtökum í flestum ríkjum íslams og víðar. Í hverju landi er ætlað, að félagið starfi í nokkrum deildum, sem hver um sig vinnur að ákveðnu markmiði.   Múslimska bræðralagið var stofnað af Hassan al-Banna, sem fannst að hnignun pólítískra áhrifa múslima, en með hruni Tyrkaveldis 1918 réðu múslimar aðeins yfir nokkrum smáríkjum en engu stórveldi, hafi tilkomið vegna þess, að íslömsk samfélög hefðu fjarlægst trúna á Allah, væru orðin veraldleg (secular) í hugsun og framgöngu. Þessu vildi Banna breyta og taldi vænlegast að koma þeim umskiptingum á með valdi. Kjörorð Múslimska bræðralagsins (MB) voru: “Allah er markmið vort, Kóraninn er stjórnarskrá vor, Spámaðurinn er leiðtogi vor, [vopnuð] barátta er leið okkar og píslarvættisdauði fyrir Allah er göfugasta verkefni vort.” Undir þessu merki vildi MB koma á fót íslömsku kalífdæmi um allan hinn íslamska heim, þar sem ekki væri gert upp á milli stjórnmála og trúarbragða, eins og þá hafði m.a. verið gert í Tyrkjaveldi.   Múslimska bræðralagið hefur ætíð haft höfuðstöðvar og helstu starfsstöðvar í Egyptalandi og það var þar, að margir þekktir einstaklingar hlutu uppeldi sitt, s.s. Yasser Arafat, en á árunum eftir síðari heimsstyrjöld lenti MB í samkeppni við sósíalíska eða hálf-sósíalíska þjóðernissinna, sem höfðu það markmið, að sameina íslamska heiminn í eitt stórveldi, en án þess að samtengja íslam og stjórnmálin jafn náið og MB vildi. Þessi hreyfing er jafnan nefnd sam-arabísk (pan Arab) og var G. A. Nasser, Egyptalandsforseti, þekktasti talsmaður hennar. Nasser og MB tókust oft og iðuleg á um völd og áhrif, og hið sama gerðist á valdatíð Anwar Sadats, eftirfara Nassers, en meintir félagar í MB myrtu hann á hersýningu 1980. Í kjölfarið hófust enn frekari ofsóknir gegn MB, og einnig í Sýrlandi, þar sem hersveitir Assads, Sýrlandsforseta, frömdu grimmileg fjöldamorð á MB-liðum í borginni Hama snemma á níunda áratugnum. Í kjölfarið tók við endurskoðun á starfsemi og starfsháttum MB, sem tók nú upp friðsamlegar baráttuaðferðir og hafnaði valdbeitingu og hryðjuverkum. Í kjölfar þess sögðu margir herskáir fylgjendur MB skilið við hreyfinguna, en meðal þeirra námsmaður nokkur, Osama bin Laden, sem mun a.m.k. hafa tengst henni gegnum kennara sína, en verið óánægður með hin friðsamlegu baráttutæki samtakanna. Í dag er MB ein stærstu trúarsamtök múslima, ef ekki þau stærstu, og hafa útibú í nánast hverju einasta landi íslams, og víða á Vesturlöndum. Þótt MB hafi afneitað hryðjuverkum formlega, er misjafn sauður í mörgu fé og innan þeirra þrífast enn áhrifamiklir menn, sem hafa tekið til við að hallast að vopnaðri baráttu hin síðustu ár og er talið nær öruggt, að flestir hryðjuverkahópar múslima á Vesturlöndum eigi rætur að rekja til Múslimska bræðralagsins. Nefna má, að í skjóli Talibana rak MB margar þær þjálfunarmiðstöðvar, sem þar fundust, þó fyrst og fremst skóla fyrir áróðursmenn, sem breiða skyldu íslömsk áhrif út, fyrst meðal nágrannaríkjanna en einnig á Vesturlöndum. Jafnframt er talið, að í helstu miðstöðvum MB sé að finna mis-leynilega sellu, sem hafi beitingu vopnavalds á stefnuskrá sinni, hvort sem slíkir hópar starfi formlega eða óformlega innan MB. 

Islamic Jihad var upphaflega stofnað 1980, þegar einn áhrifamaður innan MB, Fathi Shiqaqi. klauf sig úr félaginu vegna óánægju með hinar breyttu áherslur. Hann taldi að heilaga skyldu múslíma, að heyja vopnaða baráttu gegn Ísrael og öðrum óvinum íslams. Þótt IJ beini spjótum sínum fyrst og fremst gegn Ísraelsríki, hafa samtökin lýst því yfir, að sú barátta sé aðeins hluti af heildarpakkanum. Eyðing Ísraelsríkis og stofnun íslamsks ríkis, með höfuðborg í Jerúsalem, sé aðeins fyrsta skrefið í markmiðum samtakanna. Stefna þeirra er einfaldlega sú, að reka heilagt stríð, jihad, gegn vantrúuðum hvar sem er, bæði í löndum íslams og annars staðar. IJ er algjörlega andsnúið sérhverjum friðarsamningum múslima við Ísrael, eða önnur ríki hinna vantrúuðu. Lokamarkmið samtakanna er, eins og svo margra annarra heittrúarsamtaka múslima, að íslam verði ráðandi trúarbrögð um allan heim, í Bandaríkjunum, Bretlandi, Frakklandi og annars staðar, þar sem hinir vantrúuðu hafa hrifsað til sín ríki og landsvæði, sem Allah hafi gefið múslimum. Ísland er þar varla undanskilið.

 

[1] Benn, Harel, Grinberg og Stern: "Islamic Jihad: We are firing rockets in bid to sabotage Gaza truce," Haaretz , 27. des. 2006, http://www.haaretz.com/hasen/spages/806084.html

[2] Sjá t.d.: "Group Profile: Palestinian Islamic Jihad," MIPT Terrorism Knowledge Database, Nov. 7, 2006, http://www.tkb.org/Group.jsp?groupID=82.

[3] Sjá t.d. Keinon og Katz:  "Exclusive: Hizbullah paying terrorists for Kassam attacks," The Jerusalem Post , 28. des, 2006, http://www.jpost.com/servlet/Satellite?cid=1164881992801&pagename=JPost%2FJPArticle%2FShowFull

[4] Sjá t.d.: "Katyusha rocket 'fired from Gaza,'" BBC News , 28. mars, 2006,
http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/4855056.stm

Sjóræningjar?

Jæja, þetta kemur nú ekki á óvart. Tónlistarútgefendur í Bandaríkjunum ætla að höfða mál gegn rússneskum sjónræningjum. En frekar finnst manni kröfurnar háar hjá þeim, og er þetta farið að minna svolítið á þankagang Jóns Ólafssonar forðum, sbr. eftirfarandi:

Fyrirtækið hefur svarað því til að hljómplötufyrirtækjum sé frjálst að höfða hvers kyns mál sem þeim sýnist. AllofMP3 sé hins vegar starfrækt í samræmi við rússnesk lög og hafi ekki bækistöðvar í New York þar sem málið var höfðað. Málsóknin hafi því enga þýðingu.

Kunnuglegt stef? Nú, jæja, en þetta vandamál er ekki bundið við netið eingöngu. Þegar ég var í Moskvu síðast, 2004, kom ég á gríðarstóra markað, þar sem aðallega voru seldir diskar með músík eða myndum, þ.e. CD og DVD. Þetta var ódýr vara, en gæðin ekki alltaf mikil. Þó gat ég ekki á mér setið að kaupa nokkra ódýra diska; t.d. heildarsafn Elvis, heildarsafn Bítlana, heildarsafn Simon og Garfunkels í útgáfum, sem virtust löglegar. En maður hafði ekki verið þarna lengi þegar maður fattaði, að vísast væri hér ekki farið alveg eftir settum lögum og reglum, a.m.k. í alþjóðlegu tilliti. Ég var þó fullvissaður um, að þetta væri allt "löglegt" skv. rússneskum lögum. En þá er eitthvað að rússneskum lögum, eins og kemur í ljós í þessu máli. Hvernig getur það verið löglegt í einu landi, að selja stolna vöru frá öðru landi? Ég henti þessum diskum því þegar ég kom heim. Jafnvel þessi góða músík var ekki virði slæmrar samvisku.

Sjóræningjastarfsemi á netinu er orðið töluvert vandamál. Þar má orðið finna forrit (t.d. frá Microsoft, Sun og Adobe), músík, myndir og hvað það eina, sem hægt er að nota í tölvu. En spurningin er, hvernig eigi að stöðva þetta?

Hljómplötuframleiðendur krefjast himinhárra sekta vegna netsölu

Eru Danir ekki umburðarlyndir?

Einhverra hluta vegna hefur mér fundist, að Danir væru meðal umburðarlyndustu þjóða. Þar í landi er umborið ýmislegt, sem er ekki endilega gert annars staðar. Ég verð því að viðurkenna, að ég skil ekki þessa yfirlýsingu Margrétar Þórhildar. Umburðarlyndi felst ekki í því, að samþykkja hvað sem er. Maður, sem umber t.d. hrúgur af drasli á heimili sínu, er ekki umburðarlyndur, heldur latur að taka til eða á erfitt með að láta aðra taka til eftir sig.

Ég átta mig því ekki alveg á, hvað það er, sem Danir verða að umbera meira en nú er gert? En mig grunar þó, að þar eigi hún við útrás Íslendinga. Danir umbera margt, en eiga greinilega erfitt með að umbera, að gamla hjálendan er að kaupa upp  það sem feitast er á stykkinu í Danmörku. Sjálf herraþjóðin er komin í vinnu hjá Íslendingum.

Nú er af sem áður var, þegar danski kaupmaðurinn hreytti úr sér við íslenska drenginn: "Mældu rétt strákur".

 

Danadrottning segir Dani verða að temja sér meira umburðarlyndi