Hneyksli! Hvílíkt og annað eins

Ég hef verið að leika mér að því undanfarið, að prófa mig áfram í samnotkun texta og undirtexta hér á blogginu. Og jafnvel blandað saman samspili texta, undirtexta og grafíkur.


Satt best að segja er ég nokkuð sáttur með útkomuna. Til dæmis virðist þessi pistill hafa gengið ágætlega.

Þar segir: Áfram KR! í titli. Menn gætu því haldið, af því að lesa titilinn einan, að ég væri KRingur (þ.e. þeir, sem ekki hafa lesið bloggið mitt undanfarið!), en síðan kom textinn og af honum mátti ráða, að ég væri að "dissa" frammistöðu KRinga í sumar. Og meðfylgjandi mynd sýndi síðan og sannaði, að ég var enn einu sinni að gera smá grín í KRingunum, sem hafa á stundum ekki tekið því vel upp.

En hverju á að trúa, texta eða mynd? Ég man í Yes Minister, að sir Humphrey sagði svo, að best væri að setja erfiðasta orðið í titilinn (á skýrslunni), en fjalla síðan sem minnst um það í sjálfum textanum. T.d. voru skýrslurnar frá honum jafnan í andstöðu við vilja ráðherrans, sem las aðeins útdráttinn og titilinn, en mátti ekki vera að því að lesa allt frá orði til orðs.

Ég hefði getað skrifað langan og hlutlausan pistil um KR og sögu félagsins, og síðan sett það, sem ég vildi segja og kom fram í ofanlinkaðri grein, einhvers staðar inn í textann. Þá hefði ég getað falið boðskapinn, látið hinn eiginlega boðskap drukkna í tómri endaleysu. En þá hefði enginn tekið eftir honum, býst ég við, ekki nema svallhörðustu KRingar.

Málið er, að textaskrif á vefnum lúta ákveðnum lögmálum, sem eru ólík þeim, sem ríkja t.d. í prentuðu máli, þó að vísu sé ákveðinn samhljómur milli dagblaða og bloggsíðna, á sumum sviðum a.m.k.

Og þá virðist titilinn skipta meira máli en hinn eiginlegi texti.

En það fer síðan eftir myndavali, hvernig menn túlka boðskapinn, því augu lesenda sjá alltaf fyrst grafíkina, myndina eða annað myndrænt efni, en textann á eftir. Því sáu allir um leið, í ofanlinkaðri grein, að ég var að djóka í KRingunum aðeins. Engu breytti þótt staðið hefði í titlinum Áfram KR.

En það má þó ekki vera svo, þegar um er að ræða alvarlegar síður, að myndin beri textann ofurliði. Vefurinn snýst um að miðla texta, fyrst og fremst. Mér skilst að latneska orðið yfir "vef" sé "textus", svo það ætti að segja eitthvað.

Því á myndin að styðja við textann, draga athygli að boðskapnum (sbr. t.d. hér), en ekki vera í mótsögn við hann, eins og hefur verið í þessari grein. Simpsons og Gallarnir tveir hafa ekkert með umræðuefnið að gera, en teiknimyndarfígúrur þessar eru þess eðlis, að þeir draga til sín augu lesenda, sem annars hefðu vísast fyrir löngu gefist upp á að lesa þessa rollu, því veftexti á að vera stuttur, vel skipulagður og hnitmitaður. Ég er ekki svo viss um, að slíkt hafi verið raunin hér, enda var það í raun ekki tilgangurinn, heldur að athuga hvort menn nenni að lesa svona langan texta um efni, sem þeir hafa vísast ekki mikinn áhuga á, hugsanlega til að komast á snoðir um, hvaða hneyksli ég var að vísa til í titli þessa stutta pistils.

En ef þú hefur lesið alla leið hingað niður máttu gjarnan kvitta í athugasemd. Mig dauðlangar að vita hvernig þetta gekk! Og helst, ef einhver getur lesið úr, hver "undirtextinn" var í raun...hvað var ég að reyna að segja í þessum pistli?

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 7.8.2007 kl. 05:18]

Rússnenski kvikmyndaspekúlantinn fann út að myndirnar sjálfar einar og sér segðu lítið nema að þær væru settar í samhengi. Hlutlaust andlit í samhengi við súpudisk, dáið barn eða hermann gat túlkað sult, sorg eða reiði.  Ég held að myndir geti jafnt tekið lit af texta eins og texti af myndum.  Það eru þó einhver persónubundin takmörk fyrir því hve heilinn er viljugur að samrýma þessa miðla ef óskyldleikinn er mikill eins og hér að ofan.  Viðleitni heilans er samt ávallt sú að "meika sens" úr kringumstæðum.  Mér finnst þú einmitt vera að benda á slíkt hér en annað í greininni fer ofan garðs og neðan.

[Jón Steinar Ragnarsson, 7.8.2007 kl. 05:18]

Kvikmyndaspekúlantinn Kuleshov...átti að standa þarna.

[Snorri Bergz, 7.8.2007 kl. 09:59]

Góður! Hintið var, að í þessum pistli vísaði ég bara á einum stað með linkvísan í utanaðkomandi síðu. Þar var ábendingin um, hvað væri kjarni pistilsins, þ.e. samspil myndar og texta, þ.e. að flottar myndir geta bætt upp texta. Markmið texta á ekki að vera sá, að hann veki aðdáun og dragi þannig athygli frá innihaldinu. En stundum nær hann ekki þeim markmiðum, að geta staðið einn og sér og auglýst þann boðskap, sem textahöfundurinn vill koma á framfæri.

Málið er, að veflesendur skanna texta og sé hann ekki gerður aðgengilegur og hrífandi, ýta þeir bara á "back" hnapp og fara á aðra síðu. En myndir geta samt ekki verið of margar eða of stórar, þá verður síðan lengi að hlaðast og lesendur hætta við og skoða aðra síðu, nema eitthvað sérstakt vaki fyrir þeim.

En rétt er, að annar texti en sá, sem ég vildi koma á framfæri (undirliggjandi textinn) var til uppfyllingar og til að tæla lesendur afvega. En sumir létu greinilega ekki blekkjast!!