Manni er algjörlega misboðið

Já, hér eru mörg lögbrot, en löggan grípur þetta hyski einn, tveir og þrír, og stingur þeim inn. Og lætur menn jafnvel heyra það óþvegið fyrir þann alvarlega glæp, að vera af öðrum húðlit, en flestir Íslendingar. Ég sagði hér áðan sögu, miður fallega. Og fleiri hafa sagt slíkar sögur hér á blogginu. Mér er ofboðið. Ég er löggunni afar þakklátur fyrir að verja mann fyrir vondu köllunum. En ég skil ekki hvað þarf að verja mann svona fyrir húðlituðum Íslendingum?

Spurning hvort Stefán Eiríksson þurfi ekki að fara að senda strákana sína á einhver námskeið?

 

Færeyingar haga sér manna best

Andskotans niggari!

Afsakið orðbragðið. 

Vinur minn einn fæddist í Indónesíu, en var ættleiddur hingað mjög ungur. Hér hefur hann búið, alist upp og dafnað. Hann ber íslenskt nafn og á íslenskt barn. En hann keyrði á 64 km hraða niður bratta brekku, þar sem hámarkshraði var 50 og fékk sekt. Ok, allt í lagi, en þá bað hann lögguna að drífa sig að skrifa sektina, hann væri of seinn í vinnuna og svaraði löggunni, þegar spurt var um vinnu, að það væri ekki hans mál.

Stór mistök. Þetta var auðvitað óþarfi, því það á að sýna löggunni tilhlýðandi virðingu, en löggan ætti nú að vera vön verri tilsvörum en þessum, án þess að missa stjórn á skapi sínu.

"Hvað hefurðu búið hérna lengi"? var svar löggunnar.

Stór mistök. 

Þó löggan starfi undir álagi og svoleiðis, er svona lagað óþarfi. Hugsanlega hefur löggan ekkert illt meint með þessu, en löggur þurfa að hafa betri stjórn á skapi sínu en þetta, að hreyta svona löguðu í þegn landsins og fyrir ekki stærri "sakir" en þessar.

En maður þessi er í öngum sínum, bæði reiður og vonsvikinn. Á dauða sínum átti hann von, en ekki þessu. Löggan hefði alveg eins getað sagt við hann: "Andskotans niggari"! "Þú ert ekki sannur Íslendingur eins og ég, og ættir bara að halda kjafti." Að minnsta kosti hefur löggan aldrei spurt mig hvað ég hafi búið lengi á Íslandi, þó hún hafi stoppað mig 3-4 fjórum sinnum síðan 1987, þegar ég fékk próf. En ég er líka hvítur á hörund.

Framhaldið var heldur ekki fallegt, þar sem löggan og 2 aðrar löggur voru víst að hækka röddu sína dálítið of mikið, en ég nenni ekki að rekja þá sögu hér, eins og ég heyrði hana frá manninum sjálfum. En maður hlýtur að gera þá kröfu til löggunnar, að vera fyrirmynd í kurteisislegri framkomu og síðan a.m.k. biðjast afsökunar þegar hún fer yfir strikið.

Viðbót: Var að sjá svipað  í commentakerfinu: http://skorrdal.blog.is/blog/skorrdal/entry/131344/#comments

Samstaða hvað? Vilji þjóðarinnar?

Nú eru 100 lesendur búnir að kjósa á blogginu mínu, http://hvala.blog.is, um þessar niðurstöður í stóra klámmálinu. Og hverjar eru niðurstöðurnar?

 

Átti að hrekja klámhundana burtu?

Já: 24%

Nei: 71%

Hlutlaust: 5%

Vilji þjóðarinnar? Samstaða? NEI.

VG fagnar samstöðu gegn klámráðstefnu

Þunglyndi og reiði fylgifiskar skilnaðar?

Ok, ég verð að segja, í þessu samhengi, að ef marka má fyrstu fréttir frá Landsþingi VG, séu voðalega margir þar búnir að ganga í gegnum skilnaði. Steingrími tókst þarna algjörlega að hrekja ISG í faðm Geirs. Því jafnvel kratarnir hljóta að sjá, að stefna VG er bæði óframkvæmanleg og hættuleg. Þar að auki er SJS ekki líklegur til að gera miklar málamiðlanir eða tilhliðranir. En til að t.d. stjórn D og S verði möguleg, þurfa sjálfstæðismenn m.a. að fá að vita hvað Samfó stendur í raun fyrir -- og ekki telja fram síðustu skoðanakannanir plís. En kannski eru kratar loksins farnir að átta sig á, að til að vera teknir alvarlega í pólítík, er nauðsynlegt að hafa fastmótaða stefnu til langs tíma, en ekki bara plástur sem dugar út vikuna.

Jafnvel Múrinn, sem fyrir nokkru biðlaði til Sjálfstæðisflokksins, er farinn að óttast óvígða sambúð Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar. Það er ekki að ástæðulausu. Maður hefur verið að greina ákveðna hneigingu meðal sjálfstæðismanna, að setja til hliðar fyrri árásir Samfó á Sjálfstæðisflokkinn og einstaka meðlimi hans, og horfa björtum augum til stjórnar D og S. Ég skal viðurkenna, að ég er einn þeirra -- með þeim fyrirvara, að núverandi stjórn falli eða fái aðeins nauman meiri hluta. Og eftir stefnuskrána, sem maður les í fréttamiðlum um áherslur VG, er deginum ljósari, að VG á ekkert erindi í ríkisstjórn, og alls ekki með Sjálfstæðisflokknum.

Þunglyndi og reiði fylgifiskar skilnaðar

Greind, heiðarleiki, konur og Alþingi

Var að keyra upp á skrifstofu í morgun og hlustaði þá á lok viðtals morgunhana Bylgjunar við Guðfríði Lilju, forseta Skáksambands Íslands og tilvonandi þingmann (og hugsanlega ráðherra?). Þar var klikkt út með, að Lilja væri mjög gáfuð og hugsanlega alltof heiðarleg fyrir Alþingi!!

Ég hefði haldið, að hvort tveggja væri kostur fyrir þingmenn, en því miður virðast ekki allir þingmenn þessum kostum gæddir, sérstaklega í ákveðnum "hópum"!

En rétt er það, að Lilja er bæði gáfuð og heiðarleg. Ég hef þekkt hana síðan hún var smástelpa í stígvélum, og fjölskyldu hennar hef ég þekkt mjög lengi. Foreldrar hennar, mikið ágætis fólk, voru bæði formenn Taflfélags Reykjavíkur og þau og systkinin afburða vel gefin; Sigurður Áss verkfræðingur, Andri Áss (sem ég ólst að nokkru leyti upp með í skákinni, báðir f. 1969) viðskiptafræðingur og einn af toppmönnum Icelandair, og Helgi Áss, stórmeistari í skák og einn efnilegasti lögfræðingur landsins. Í mínum huga er ljóst, að genasamsetningin er góð og Lilja stendur strákunum alls ekki að baki. Hún mun, komist hún á þing, hækka meðalgreindarvísitölu þingsins og vega upp á móti amk tveimur þingmönnum frjálslyndra.

Önnur af svipuðu kaliberi er Katrín Jakobsdóttir, sem ég hef líka mikið álit á. Þótt bæði hún og Lilja séu andspænis mér á hinum pólítíska vettvangi, þá vil ég frekar hafa gáfaða og heiðarlega þingmenn með "rangar" skoðanir, en vitlausa rugludalla með réttar skoðanir. Ég þekki Katrínu minna en Lilju, en nógu vel þó til að hafa lagt hart að henni fyrir margt löngu að fara í framboð og drífa sig á þing. Röksemd mín var þá einmitt þessi: hækkum meðalgreindarvísitölu alþingismanna. Ég þekki þó bræður hennar betur, þá Ármann og Sverri, en þá þarf vart að kynna, tveir af gáfuðustu mönnum landsins og þar að auki fínir drengir, þrátt fyrir hræðilegar skoðanir í stjórnmálum!!  En með Katrínu og Lilju breytir litlu þó frjálslyndir fái 5-6 þingmenn, því þessar tvær konur myndu vega þá upp, meðalgreindarvísitölulega séð.

Fleiri mætti nefna, úr þessum ranni sósíalistanna, svo sem Svandísi Svavarsdóttur, sem ég hef mikla trú á, en með sömu fyrirvörum og snertir hinar kjarnorkukonurnar hér að ofan. Það er síðan gaman að sjá, að Guðfinna Bjarnadóttir er að koma inn fyrir Sjálfstæðisflokk og e.t.v. Sigríður Andersen. "Now you are talking!" Og síðan þarf varla að minnast á Þorgerði Katrínu. Ef femínistar fá að ráða og konur verði helmingur ríkisstjórnar eða nærri því, er ljóst, að D og U verða að eiga aðild, til að inn komist konur ekki út á kynferði sitt, heldur hæfileika. Með t.d. Þorgerði, Lilju, Katrínu og Guðfinnu (sem eru nógu ofarlega á listum til að koma til greina) verða sterkar konur í stjórn. Því miður virðist t.d. Samfó hvorki hafa magn né gæði á þessum vettvangi, nema einna helst Katrínu Júlíusdóttir og e.t.v. madd. Jóhönnu, og frambærilegustu kvenþingmenn framsóknar virðast á leiðinni út. Valgerður hefur þó komið á óvart í stóli utanríkisráðherra. En karlaveldið ræður hjá Frjálslynda flokknum, og þar er jafnframt lítið um gæði.

En jæja, látum þetta nægja.

50.000: hugleiðingar um Moggabloggið

Jæja, það gerðist einhvern tíma í nótt, að ég fór í 50.000 gesti hér á hvala-blogginu. Ég þakka kærlega fyrir mig -- "hvala", sem merkir takk á serbó-króatísku, ef ég hef skilið þetta rétt.

Þó að gestafjöldi skipti í raun litlu máli (nema við bloggarar fáum að selja auglýsingar á síðuna okkar), er alltaf gaman að sjá, að fólk kemur svona oft inn á síðuna. Fyrir c.a. 10 dögum fattaði ég "vinsældalista" bloggins og var ég þá í 27. sæti fyrir síðustu sjö daga, nú er ég kominn í 9. sæti og á uppleið. Er ég nokkur sáttur, sér í lagi vegna þess, að af topp tíu bloggurunum eins og er, er ég sá eini sem ekki hef komist á forsíðu bloggsins. Flestir hinna eru þar nokkuð reglulega, ef ég man rétt. Þó hefur nýliðinn á listanum, Hollywood-bloggarinn, held ég ekki sést þar oft.

En jæja, ég lagði upp í þessa vegferð snemma í desember, þegar ég kom heim frá skákmóti í Serbíu, lasinn og niðurbrotinn, eftir að hafa teflt lasinn á mótinu og farið niður í logum. Þar sem maður sat lokaður inni og orkulaus til aðgerða, ákvað ég að taka mér bloggstafi í hendur og láta vaða. Fyrstu vikurnar komu fáir gestir inn. Ég man hvað ég var glaður, 2 vikum síðar, þegar ég komst í 500 gesti á dag. Ég komst síðan í fyrsta skipti yfir 1.000 gesti á dag einhvern tíma um jólin, og komst í 3.000 og 2x yfir 2.000 um áramótin. Síðan datt ég niður, þegar ég var á skákmóti í Prag 9.-18. janúar, en reis fljótt aftur. Nú hef ég í raun haft rétt um 20.000 gesti á mánuði og tel það mjög gott. Mest komst ég í tæpa 12.000 gesti á einni viku, þarna um áramótin.

Blogglífið hefur í mörgu verið skemmtilegt. Greinilegt er, að þeir sem starfa við þess háttar störf, að þeir sitja hvort sem er við tölvu liðlangan daginn, eiga auðveldara með að blogga en aðrir. Einnig er ljóst, að þekkt nöfn úr samfélaginu, ekki síst blaða- og stjórnmálamenn, fá auðveldari aðgang en aðrir. Þeir eiga t.d. margir fast sæti á forsíðu bloggsins. Þeir fá aðgang ekki endilega vegna merkilegra skrifa, heldur nafns síns. En sú frægðarsól dugar ekki alltaf til lengdar, þar eð fólk þarf að skrifa eitthvað, sem blogglesendum líkar. Og þá dugar ekki að vera alltaf með sama nöldrið, það þarf að sýna fjölbreytni.

Að mínum dómi er blogg Stefáns Friðriks Stefánssonar besta bloggið hér á mbl. Hver einasta grein hans er vönduð og vel skrifuð, og jafnan um mál, sem eru í umræðunni. Það kemur mér á óvart, hversu "litla" lesningu hann fær, miðað við það, en við skiptum einmitt um sæti á blogglistanum í nótt, ég fór í níunda, hann í það tíunda.

Áhugaverðasta bloggið hlýtur að vera blogg Áslaugar Hinriksdóttur, en þar er mest fjallað um alvarleg veikindi dóttur hennar, ef ég hef lesið rétt.

Skemmtilegasta bloggið er að mínum dómi blogg Sigmars í Kastljósinu. Hann skrifar mjög skemmtilega. Hann var einmitt að skríða í fyrsta sætið á vinsældalistanum í nótt, en meðan ég hef fylgst með, hefur hann gjarnan verið 1-2000 gestum á eftir samkeppnisaðilanum, Steingrími Sævarri, nú í Íslandi í dag.

En jæja, síðan eru hér mörg pólítísk blogg. Í umræðunni nýlega hefur verið minnst á, að stjórnmálaflokkar væru hér að skipuleggja blogg í aðdraganda kosninga. Pétur Gunnarsson "hux" kallaði þetta "samræmdan spuna". Þar bendir hann á, að kratar hafa upp á síðkastið streymt hér fram með alls konar bloggsíður, þar sem rætt er um pólítík og kosningar. Telur Pétur upp nokkrar slíkar. Hann segir:

Samfylkingin er komin langt á undan öðrum flokkum í kosningabaráttunni vegna þingkosninganna. Hún auglýsir nú grimmt í blöðum, nánast daglega. Hún hefur skipulagt og miðstýrir fjölmörgum bloggsíðum hér á moggablogginu. Loks stendur nú yfir skipulögð greinaherferð í blöðum þar sem hver Samfylkingarmaðurinn og - konan á eftir öðrum úrfærir spunann um það að Ingibjörg Sólrún sæti einhverju sérstöku einelti í pólitískri umræðu. Það er ein svona grein í Fréttablaðinu í dag og í Mogganum skrifar Árni Gunnarsson, fyrrverandi alþingismaður, um þetta sama. Um daginn var svo Hallgrímur Helgason með makalausa grein í þessum anda. Bloggfærslurnar eru fleiri en ég kem tölu á en nærtækast er að nefna að truno.blog.is var að því er mér sýnist stofnað til þess að halda þessari umræðu á lofti.

Mér finnst þetta athyglivert. Vegna þessa hefur Eygló Harðar, sem missti sæti í framboði Framsóknar á "Suðurlandi" hafið umræðu um pólítíkina hér á moggabloggi, og m.a. lagt til, að þeir, sem skrifa hér um pólítík, greini frá því hvar í pólítík þeir standi, svo menn geti lesið skrif þeirra í réttu ljósi.

Já, ef maður les topplistann sér maður, að framsóknarmenn, eða aðilar tengdir honum, virðast vera hlutfallslega flestir, a.m.k. á toppnum. Vinstri grænir eiga nokkra fulltrúa þar (topp 50), en frekar fáa, enda skrifa ofurbloggarar þess flokks á Múrnum eða annars staðar. Og kratarnir eru að koma sterkir inn, en við sjálfstæðismenn erum hlutfallslega fámennir, ef tekið er mið af fylgi flokksins á landsvísu. Þá á ég við menn, sem vitað er að hafi starfað á vegum flokksins.

Sjálfur er ég félagi í Sjálfstæðisflokknum, ég gekk í hann 1991 til að kjósa frænda minn í prófkjöri. Það var mér sársaukalaust, því hann stendur hugsjónum mínum næst. En síðan hef ég þó aldrei mætt á neina stjórnmálafundi flokksins, nema að því leyti, að ég hef fengið boð á Landsfund nokkrum sinnum, en skilað umboði mínu inn við upphaf fundar, því mér hefur fundist ég ekki eiga skilið að taka þar sæti, eftir að hafa aldrei tekið neinn þátt í störfum flokksins.

En jæja, pólítískt séð líkar mér best við blogg Gísla Freys, Hjartar sveiflukóngs, Friðjóns og þeirra stráka. Nokkrir ungliðar hafa einnig verið að koma inn, en ég þekki minna til þeirra. Síðan verð ég að nefna líka blogg framsóknarmannsins Sveins Hjartar, en hann er svona temmilega íhaldssamur, eins og ég sjálfur, og set í heiðurssætið ofurbloggarann, Björn Bjarnason, sem vitaskuld er kóngur pólítískra bloggara.

Jæja, ég vona að menn geti nú lesið bloggið mitt með nægjanlegum upplýsingum um minn pólítíska bakgrunn. En ég skrifa minnst um pólítík, heldur er ég að þessu mér til gamans, og set inn athugasemdir við ýmis mál, lauma inn youtube.com myndböndum, sem mér þykja athygliverð eða fyndin (ég er með sérstakan flokk sem heitir "aulahúmor"!), og margs konar upplýsingum. Stundum lauma ég inn fræðilegum greinum, þó aðallega um atburði í Miðausturlöndum, þar sem ég bjó um tíma og var bæði í námi og einskonar vinnu. En fyrst og fremst er þetta blogg sjálfum mér til skemmtunar og vinum mínum til angurs, en t.d. er "þessi stöðugi áróður gegn Samfó", eins og einn þeirra orðaði það, fyrst og fremst skrifaður til að ergja nokkra krata í þeim hópi, og einstaka leiðinlega krata þar utanvið, menn sem ég kallaði forðum "þjóhnappakrata" og ekki að ástæðulausu.

Ég hef síðan verið tiltölulega jákvæður í garð VG og Framsóknar. Ég stend að sumu leyti nærri þeim síðarnefndu í ýmsum málum, en er nánast andsnúinn öllu sem VG stendur fyrir, nema andstöðunni til ESB og einstaka velferðarmál. En ég met þann flokk, þrátt fyrir allt, fyrir að hafa ljósa stefnu og hnika ekki frá henni, a.m.k. ekki mikið! Það sama er ekki hægt að segja um Samfó og er vingulsháttur kratanna ein helsta ástæða þess, að ég hef lítið álit á þeim flokki og formanni hans. Nú, ég hef lítið álit á Frjálslynda flokknum, og þá fyrst og fremst vegna þess, að mér hefur fundist sá flokkur gjörónýtur og málsvarar hans á þingi fyrir neðan allar hellur, formaðurinn þó skástur. Og ekki bætir úr skák, að lið þetta virðist stundum ekki vera í sambandi við raunveruleikann og reyna að skreyta sig vafasömum fjöðrum til fylgisaukningar.

En jæja, nú er komið að ábót á kaffið, þar sem ég sit hér með tölvuna á BSÍ, umkringdur leigubílstjórum og útigangsmönnum.

Adios