Guðmundar og Geirfinnsmálin

Maður spyr sig í ljósi ýmissra vafaatriða við Geirfinns- og Guðmundar málin, hvort ekki sé kominn tími til að finna "morðingjana", eða a.m.k. klára málið algjörlega, án þess að kúga menn nánast með pyntingum til að játa eitthvað, sem þeir gerðu eða gerðu ekki -- sé hæft í ásökunum Sævars Marinós.

Ég þekki þetta ekki sérlega vel, svosem, ég trúi ekki að lögreglu- og dómsyfirvöld vilji hafa það hangandi yfir sér, að játning sakborninganna frægu hafi hugsanlega verið knúin í gegn með ólöglegum aðferðum? Er ekki best að klára þetta endanlega, ef það er hægt, á einn eða annan hátt. Ég held reyndar, að mjög margir í samfélaginu trúi ekki öllum skýringum lögreglunnar í málinu. Ég hef enga skoðun á því, beinlínis, en manni leikur forvitni á að vita hið rétta í málinu.

The whole truth, and nothing but the truth.

Átta menn handteknir í tengslum við 36 ára gamalt morð á lögreglumanni

Loksins, loksins

er þetta mál búið. Skrípaleikur stjórnarandstöðunnar er yfirstaðinn og meiri hluti Alþingis hefur talað. Er það ekki það sem þingræðið snýst um?

En spurning að fara nú loksins að ræða breytingar á þingsköpum, m.a. að setja t.d. hámarkslengd á ræður þingmanna. Það hefur sannast marg oft á síðustu árum, að sósíalísku flokkunum er ekki treystandi til að virða frelsið, en ekki misnota það.

Frumvarp um Ríkisútvarpið ohf. samþykkt á Alþingi

Dýrkeyptur sigur á Frökkum

Jæja, þá eru menn búnir að ná sér niður eftir leikinn í dag. Greinilega eru fleiri en ég næsta raddlausir í dag.

En hvað ætli þessi glæsti sigur hafi kostað þjóðarbúið, a.m.k. í peningum talið? Hvað ætli það kosti, að hver vinnandi maður hafi að meðaltali trassað vinnuna í a.m.k. hálftíma í dag til þess eins og tala um "leikinn í gær" við vinnufélagana? Hvað ætli margir milljarðar hafi farið í súginn í dag með minnkandi vinnuafköstum?

EN á hinn bóginn er jafn ljóst, að sigurinn var hverrar krónu virði.

Mikil gróðurhúsaáhrif

 

eru á Suðurlandi, sérstaklega í Hveragerði, á Flúðum og víðar. Þau hafa

1. Áhrif á umhverfið, þ.e. sjón"meingun", eins og félagi Guðmundur Magnússon hefði orðað það.

2. Áhrif á efnahaginn, þ.e. atvinnuskapandi fyrir Árnesinga og einhverja aðra.

3. Áhrif á nýtingu auðlinda, ég meina þegar heita vatnið er þarna, gagnast lítið að rölta upp á Ingólfsfjall að leita hundasúra eða sitja heima og prjóna sokka.

4. Áhrif á afkomu glerverksmiðja, sérstaklega meðan Eggert Skúlason gengur laus.

5. Áhrif á jafnvægisraskið milli innflutnings og útflutnings. Þurfum a.m.k. að flytja inn minna grænmeti, já og ávexti.

6. Áhrif á ferðaþjónustu.

7. Áhrif á héraðsstolt Árnesinga, sem auðvitað eru merkilegasti kynstofn landsins. Árnesingar eru sennilega fremstu bananaræktendur heimsins norðan Miðjarðarhafslanda.

8.Annars hefði Hveragerði aldrei orðið til sem vaxandi borg, og Árni frændi úr Meðallandinu hefði sennilega orðið hreppsstjóri Síðuhrepps.

9. Án gróðurhúsa hefði Eden aldrei orðið sunnudagsrúntarmarkmið reykvíska fjölskyldna á 8. og 9. áratugnum.

10.Án gróðurhúsanna væri hagnaður raforkusölufyrirtækja verið minni og því hefðu forstjórar eða aðrir bossar þeirra ekki getað veitt sér jafn mikinn munað og ella, t.d. hvað snertir Japansferðir eða gulli slegin salerni.

8.

Bíttidíll við Arizona

Hvernig væri nú að flytja hálft Jökulsárlón til Arizona og leyfa því að gufa þar upp, en fá hingað eins og 1000 tonn af eyðimörku? Stokkseyri gæti séð um flutninginn inn og út og skapað þar atvinnu. Og þessa eyðimörku mætti setja upp á hálendið, fyrir Ómar til að spígspora um.

Snjór í eyðimörkinni í Arizona

Til varnar Ingibjörgu Sólrúnu 1. hluti

Jæja, ég hef nú aðeins gagnrýnt Ingibjörgu Sólrúnu undanfarið og kennt henni um flest það, sem aflaga hefur farið í Samfylkingunni. Að vísu hefur afhroð Samfó ekki verið mér sérlega sárt, þó ekki sé nema til að geta strítt aðeins tveimur félögum í öfgatrúarfélaginu Samfó - sósíalískt nöldurfélag, þeim Gunzó og Benna, tveimur ágætismönnum, sem hafa því miður lent í vondum félagsskap.

En þegar maður fer að horfa á málin hlýtur maður að velta því fyrir sér, hvort þetta afhroð Samfó sé í raun og veru Ingibjörgu að kenna. Vissulega hefur hún gert mörg mistök, en þegar maður lítur yfir framboðsskrána fer maður að sjá teikn á lofti. Ég er ekki frá því, að Ingibjörg hafi haft rétt fyrir sér þegar hún sagði, að þjóðin treysti ekki þingflokki Samfylkingarinnar, eða reyndar Samfylkingunni sem slíkri, fólkinu sem rekur Samfó áfram eftir stigum skoðanakannana og málþófs. Þegar grannt er skoðað kemur í ljós, að meðreiðarsveinar Ingibjargar eru ekki mjög vænlegir til fylgisöflunar. Það er því ekki hægt að kenna Ingibjörgu einni um þetta afhroð, þó hún beri vitaskuld pólítíska ábyrgð.

Anna Kristín Gunnarsdóttir er fyrst í stafrófsröðinni. Henni var snarlega hafnað af eigin fólki í síðasta prófkjöri. Þetta er ábyggilega ágætis kona, en ég fletti heimasíðu hennar og áttaði mig ekki alveg á, fyrir hvað hún stendur. Hver er hugsjónin? Hver er framtíðarsýnin? Hvað hefur hún fram að færa, sem aðrir hafa ekki (annað en frönskukunnáttu!)? Ég held að þingkonunni Önnu sé best lýst sem : "Anna who"?

Ágúst Ólafur Ágústsson var kosinn varaformaður Samfó, eftir frækilega kosningasmölun. Hann er reyndar að mörgu leyti óvitlaus, eins og pabbinn og afinn, en er ekki alveg traustvekjandi af einhverjum ástæðum. Menn eiga stundum erfitt með að treysta málflutningi manns, sem er rétt nýbyrjaður að raka sig. Ég efast um að hann verði framtíðarleiðtogi, en hann er þó meðal skástu þingmanna flokksins. Hann virðist einlægur og velviljaður, en virðist hafa klikkað á því sama og margir aðrir kratar, að vilja elta vinsæl mál og hamra á þeim, í stað þess að fjalla um það sem hjarta hans stendur næst.

Gamla framsóknarkellingin Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir er næst. Þegar maður les heimasíðu hennar fær maður tvennt á tilfinninguna: 1. Pólítísk skammsýni: efsta málið er árásir á Framsókn út af Byrgismálinu og þekkingarleysi á því málefni. En voru það ekki líka kratar og aðrir stjórnarandstæðingar sem knúðu fram aukna styrki til Byrgisins og vildu allt fyrir það gera? Ábyrgðarleysið algjört. Greinilegt er, að kratarnir vilja ekki kannast við skoðanir sínar, enda ekki að furða, þar eð þeir skipta svo oft um skoðun, að þeir muna ekki alltaf hvaða skoðun þeir höfðu áður. 2. Áhersla á lítilmagnann. Það er reyndar ágætt og þar er Ásta Ragnheiður samkvæm sjálfri sér. En hún verkar samt á mig sem léleg eftirlíking af maddömmu Jóhönnu.

Björgvin G. Sigurðsson af Suðurlandinu er næstur. Hann virðist einn helsti talsmaður vinstri-krata í þingflokknum, harður andstæðingur "Íhaldsins" og vill sjá það rotna úti í hafsauga. En hann er þó fyrst og fremst fulltrúi sígildrar jafnaðarstefnu, að eigin áliti. Ég efast þó um, að hann viti hvað sígild jafnaðarstefna er, a.m.k. kemur hún ekki fram í greinum hans á heimasíðunni, nema einstaka frasar. Hann boðar síðan evruna, eins og aðrir í þessum félagsskap, en virðist fyrst og fremst vera froðusnakkur, frekar ótrúverðugur í málflutningi sínum. Hann hefur þó það fram að færa, að vilja breikka Suðurlandsveg. Annars finnst mér lítið merkilegur og segir það sitt um frambjóðendur Samfó á Suðurlandi, að þessi gaur skuli hafa lent þar í 1. sæti. Það helgaðist þó fyrst og fremst af því, að hann er úr Árnessýslu. Slíkir menn hafa ákveðinn klassa (tek fram að ég er Árnesingur) og gera það gott í prófkjörum á Suðurlandi.

Guðrúnu Ögmundsdóttir, fyrrv. fréttaritara NT í Kaupmannahöfn, var, eins og Önnu, hafnað í prófkjörinu síðasta. Hún nýtur þó virðingar fyrir störf sín í þágu minni hluta hópa og lítilmagnans, en persónulega finnst mér hún lítt merkileg nöldurkerling, en hugsanlega er ég að dæma hana of hart. Hennar versti ókostur er, að hafa skoðanir, einn fárra þingmanna Samfó. Það hefur vísast komið henni í koll í prófkjörinu.

Helgi Hjörvar. Ég kynntist honum aðeins í skákinni í gamla daga og líkaði ekki við manninn. Leiðinda gaur þá, leiðinda gaur núna. Virðist tækifærissinni, en það passar reyndar ágætlega í þessum félagsskap. Hann hefur þó reyndar marga kosti, sem myndu nýtast betur á öðrum vettvangi, t.d. sem kennari í menntaskóla. Sköruglegur og greinilega virtur af félögum sínum, en fyrir hvað hef ég ekki alveg áttað mig á.

Jóhann Ársælsson er á útleið. Ég verð að viðurkenna, að mér líkar ágætlega við hann svosem, þó hann hafi komið úr Allaballabandalaginu. Maður hefur einhvern veginn á tilfinningunni, að hann taki þá aðeins til máls þegar hann hafi vit á málefninu. Það er vissulega nýlunda í þessum félagsskap, þar sem innistæðulaust gjamm er talið til dyggða.

Jóhanna Sigurðardóttir er sérstakur kapítuli. Þó hún sé oft þreytandi, þá dáist maður að hörkunni í henni. Hún hefur jafnframt þá sérstöðu innan þingflokksins, að hafa sterka framtíðarsýn, hugsjón. Henni er hreinlega ekki sama hvernig fólkið í landinu hefur það. Það metur maður henni til tekna. Hún er að mínum dómi einn allra frambærilegasti þingmaður Samfylkingarinnar, þó ég efist um, að tími hennar muni koma.

Jón Gunnarsson. Jón who? Hver er þessi maður? Einhver ætti að segja honum og það sem fyrst, að hann sé alþingismaður. Síðasta grein á heimasíðu hans er frá því um miðjan nóvember. Það er að mínum dómi dæmigert. Hann hlýtur að eiga mjög tímafrekt hobbí eða ofurstóra fjölskyldu. Eða kannski er hann bara svona lélegur þingmaður.

Katrín Júlíusdóttir. Jæja, þetta er nú allt að lagast, eftir slæma stafrófsbyrjun. Hefur bein í nefinu stelpan og er að mörgu leyti mjög frambærilegur þingmaður, en virðist vera með Sigurð Kára á heilanum, amk um þessar mundir. Einn besti, eða skásti, þingmaður Samfó. Hún virðist a.m.k. hafa meiri áhuga á stjórnmálum en skoðanakönnunum og vill í raun og veru láta gott af sér leiða.

frh....síðar.

En ekki er að furða, þó Samfó hrynji, þegar þingmannaliðið er jafn morkið og raun ber vitni. Kannski Ingibjörg hafi rétt fyrir sér í því, að þingflokkurinn sé hvorki fugl né fiskur? Það er ekki alltaf hægt að kenna "þjálfaranum" um þegar illa gengur, sér í lagi þegar liðið kann ekki leikkerfin og er of lélegt til að sigra leikina.

 

Ænei, ekki meira!

Af hverju þarf Mogginn að eltast við hverja hreyfingu Britney Spears? Nú er nóg komið. Þetta er orðið verulega þreytt.

Spears á lausu á ný